Kad je riječ o visokogradnji, bitumenska hidroizolacija se primjenjuje u zaštiti podzemnih dijelova objekata poput temelja i podruma. Koristi se i za zaštitu dijelova objekata direktno izloženih atmosferskim vodama, poput fasada, krovova i terasa. Bitumenska izolacija se izvodi i u pojedinim prostorijama ili na dijelovima objekata, poput kuhinja i kupatila ili u posebnim objekatima, kakvi su bazeni.
Bitumen ima dugu tradiciju, jer se u svrhu zaptivanja u građevinarstvu koristio još u Starom vijeku. Ulice Vavilona popločavane su opekom fugovanom bitumenom. Već nekoliko decenija upravo je izolacija bitumenskim membranama najrasprostranjeniji način hidroizolacije u građevinarstvu. Izolacija membranama, bez obzira na materijal, podrazumijeva trake koje na gradilište stižu u rolnama i spajaju se formiranjem međusobnih preklopa. Na taj način dobija se vodonepropusna površina teoretski neograničenih dimenzija.
Bez obzira na položaj hidroizolacije u objektu, na vrstu objekta i njegove specifične zahtjeve, bitumenska hidroizolacija, pored obavezne vodene nepropusnosti, mora posjedovati i otpornost na temperaturne razlike, habanje i na hemijske uticaje.
Membrane se često tokom izolacije podzemnih dijelova konstrukcije zaštićuju od mehaničkih oštećenja jeftinijim materijalom (npr. stirodurom). Takođe, kod neprohodnih ravnih krovova čest je slučaj prekrivanja membrane slojem šljunka koji je dodatno od uticaja UV-zraka. Prohodni ravni krovovi, otvorene terase i slične površine zahtijevaju postavljanje prohodne podloge preko membrane poput sloja asfalta, betonske ploče, drvenih i sintetičkih podova i drugog. Takva podloga na sebe preuzima uticaje habanja, štiti hidroizolaciju od mehaničkih, hemijskih i drugih uticaja, pruža bezbjednost i željenu estetiku. Zavisno od mjesta primjene, proizvodi bitumenske ili crne hidroizolacije isporučuju se u kombinaciji sa drugim potrebnim materijalima, a kao alati za postavljanje koriste se breneri, valjci, kompresori i drugo.
Postavljanje bitumenske hidroizolacije podrazumijeva pažnju neposrednih izvođača – samih izolatera, ali i kasnije, u narednim fazama, armirača, betoniraca, zidara i vozača građevinske mehanizacije, kao i strogi nadzor na gradilištu. U praksi se često dešava da izvođači zidarskih, zemljanih i armiračkih radova prilikom izgradnje objekta oštete hidroizolaciju. U tom smislu, nikakvi naredni radovi ne mogu ispraviti takve greške. Teško je sanirati oštećenja hidroizolacije, često čak i nemoguće, uz ogromne izdatke koji mogu prevazići i cijenu ponovne izgradnje samog objekta.
Bitumen i proizvodi na bazi bitumena, koji se često zovu i crna izolacija i danas su najprisutniji u građevinarstvu bilo da je riječ o hidroizolaciji kosih i ravnih krovova, temelja, konstrukcija, objekata infrastrukture, podzemnih prostorija i drugog. Pravilno postavljena, bitumenska hidroizolacija će spriječiti prodor vode i vlage u objekat i učiniti ga optimalnim i zdravim mjestom za boravak i stanovanje.