Nedovoljno dobro izolovana kuća rasipa energiju kroz vrata i prozore, zidove i krov. Ovo je naročito izraženo kod starih kamenih kuća čiji su zidovi neizolovani, a prostorije su natkrivene plafonom. Gubici toplote kroz plafon, odnosno krov, mogu biti i do 50%. U zavisnosti od toga da li se u kući koristi potkrovlje za stanovanje ili ne, potrebno je izolovati ili direktno krov, ili plafon prema negrijanom potkrovlju. Krov bi trebalo izolovati s minimum 20 cm toplotne izolacije, koju čine mineralne vune i specijalne folije.
I kamenа i staklena mineralna vuna se koriste u izolaciji krova potkrovlja. Spadaju u grupu mineralnih vuna – zbog svog mineralnog porijekla. Kamena mineralna vuna nastaje od kamena vulkanskog porijekla – dolomita, dijabaza i bazalta, a staklena od staklene šljake i pijeska. Proces proizvodnje je sličan: sirovine se tope na visokim temperaturama, dobija se “lava” koja se uz pomoć centrifugalnih točkova ispreda u fina vlakna koja se talože u filc od koga, naknadnom obradom, nastaje finalni proizvod – ploče kamene, odnosno rolne staklene mineralne vune.
Kamena mineralna vuna odlikuje se velikom gustinom, samim tim i velikim kapacitetom apsorbovanja i zadržavanja toplote, što smanjuje uticaj visoke spoljne temperature i sprječava prekomjerno zagrijavanje u ljetnjem periodu.
Staklena mineralna vuna posjeduje izuzetna termička svojstva što obezbjeđuje zadržavanje toplog vazduha u zimskom periodu. Na tržištu postoji zabluda u vezi sa rukovanjem i ugradnjom materijala od mineralne staklene vune, tj. da u direktnom kontaktu može doći do nadražaja kože, očiju i sluznice nosa i usta i da je neophodna zaštitna oprema na radu tokom proizvodnje, transporta i ugradnje. Ovakvo viđenje stvari je posljedica primitvne proizvodnje na tržištu nekadašnje SFRJ kad je staklena vuna imala debela, oštra i neobrađena vlakna, koja su pri ugradnji iritirala prodorom u kožu, ostavljala posjekotine i iritirale sluznice. Takva staklena vuna više se ne proizvodi, pa ovaj proizvod danas nema nikakvog uticaja na zdravlje ljudi.
Proces izolacije krova zahtijeva nekoliko faza. Za krov koji se ventilira sa gornje strane rogova prvo treba postaviti paropropusnu-vodonepropusnu foliju. Potom se isiječe kamena vuna tako da debljina bude jednaka visini roga. Table kamene vune se potom sijeku i ugrađuju između rogova, tijesno, jedna do druge. Potom se staklenom vunom prekrivaju i rogovi i kamena vuna. Posljednja koja se postavlja je aktivna parna brana, preko koje možete ugraditi gips-kartonske ploče. Nakon ovog koraka svi elementi termoizolacionog sistema su ugrađeni i vaše potkrovlje je idealno toplotno izolovano i spremno za sve klimatske uslove.
Potkrovlja sa izolacijom
- daščana podloga
- staklena vuna 1. sloj
- nosači gips-karton ploča
- kamena vuna 2. sloj
- parna brana
- gips-karton ploče
Izolacijom poda u potkrovlju koje nije za stanovanje, gubici toplotne energije kroz krov takođe mogu da se svedu na minimum. Ovakva izolacija je osobito efikasna u porodičnim kućama s loše izolovanim krovom. Na taj način se postižu velike uštede prilikom grijanja i hlađenja. Kako biste postigli optimalnu toplinsku zaštitu, treba koristiti izolaciju debljine najmanje 12 cm.
I kamena i staklena mineralna vuna pružaju: toplotnu i zvučnu izolaciju, protivpožarnu zaštitu, dugovječni su materijali koliko je i životni vijek objekta, vodoodbojni, a paropropusni, što znači da prostorije “dišu” i ne stvara se vlaga i buđ. Takođe, otporni su na mikroorganizme i hemikalije i potpuno ekološki ispravni.
Izolacija od kamene i staklene mineralne vune je najisplativije i dugotrajno rješenje da se energija u kući maksimalno uštedi. U zavisnosti od konstrukcije kuće i njenog stanja, očekivani rok povratka investicije je 3-5 godina. Dobro izolovani zidovi, podovi i tavanice osiguravaju prijatnu temperaturu i ljeti i zimi, smanjuju potrebu za grijanjem i hlađenjem, čime potrošnju energije smanjujemo na minimum. Jednom ugrađena izolacija je vječita ušteda – jer traje koliko i sam stambeni objekat.
